Την Πέμπτη, 9 Φεβρουαρίου 2023, πραγματοποιούνται τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Γιώργου Τσάτσου, με τίτλο «Περαστικός στην ΕΥΤΟΠΙΑ», στην Γκαλερί Contemporary Athens. 

​

Όπως δηλώνει ο ίδιος: «ΕΥΤΟΠΙΑ» δεν είναι μόνο ένας ευχάριστος χώρος. Είναι και μία κατάστασή μας. Είναι η εσωτερική μας διάθεση που μας κάνει να χαιρόμαστε όλα όσα βλέπουμε γύρω μας και ν’ έχουμε απ’ αυτή τη θετική τους ενέργεια. Μέσα λοιπόν απ’ όλα τα σκοτεινά που μας περιβάλλουν, θέλησα τα τελευταία χρόνια να αντιπροτείνω κάτι το αισιόδοξο, ξωτικό αλλά και γνώριμο. Κάτι που να μας αναπτερώνει το ηθικό και να μας θυμίζει να χαμογελάσουμε, ακόμα κι αν είμαστε στεναχωρημένοι. Αν είμαστε με θετική διάθεση, τότε και ο χώρος που μας περιβάλλει γίνεται κι αυτός μία ΕΥΤΟΠΙΑ».

​

Τα έργα της Έκθεσης  έγιναν στην περίοδο 2015-22 και είναι ομαδοποιημένα σε πέντε ενότητες.

​

1. Ευτοπιές: Παρουσιάζονται πέντε μεγάλα και περίπου 20 μικρότερα έργα που έχουν ως κοινό παρονομαστή την ιδέα της Ευτοπίας, που είναι το κύριο θέμα της έκθεσης.

2. Γεωμετρικά: στα οποία κυριαρχούν γεωμετρικά σχήματα.

3. Καρυάτιδες:  Μικρές παραστάσεις εξωτικών μορφών Καρυάτιδων.

4. Καμηλοπαρδάλεις: Διάφορα περιστατικά στα οποία κυριαρχούν οι καμηλοπαρδάλεις.

5. Αποχαιρετισμός στο 2021: Οκτώ έργα τα οποία σχεδιάστηκαν μεταξύ 27 Δεκεμβρίου 2021 και 8 Ιανουαρίου 2022. Τα έργα αυτά αναπαρήχθησαν από το Χαρακτικό Εργαστήριο Ηλία Κουβέλη, σε μία έκδοση 20 αριθμημένων αντιτύπων. Μία σειρά από 48 έργα, έξι από κάθε μία της οκτάδας, έχουν επιχρωματιστεί από τον Γ.Τσάτσο με εξατομικευμένο τρόπο.

6. Ο Ιστορικός Τέχνης Γιώργος Μυλωνάς γράφει στον κατάλογο που συνοδεύει την έκθεση «….Ο Γιώργος Τσάτσος πάντα κάτι έπλαθε με τη φαντασία του και μετέφερε στο χαρτί, στους καταλόγους των εστιατορίων ή πιο συστηματικά στο τελάρο. Δεν ήταν γνώσεις αυτά που μάζευε. Ονειροπολήσεις, ήταν, καλύτερα, η απόδραση του εαυτού μέσα σε αυτό που ένιωθε ως πραγματικό. Και ο Τσάτσος, χτίζοντας την «Ευτοπία» του περισσότερο από μισό αιώνα, σε πείθει ότι έζησε πολύ και σε βάθος, πολλά και σπάνια.

​

Οι ζωόμορφες συνθέσεις, τα ανθρωπόμορφα σύννεφα, οι σούπερ ήρωες ή οι μετωπικές γυναικείες φιγούρες που παραπέμπουν σε Καρυάτιδες, προβάλλουν σαν γρανάζια ενός κόσμου παράλογου, αλλά παράδοξα οικείου. Μια ευφάνταστη γραφή σε ένα απίθανο πλαίσιο ανεξάντλητων γεγονότων που αρμονεύει το χρώμα» 

Και καταλήγει γράφοντας, «….Ο Γιώργος Τσάτσος μου φαίνεται σαν παιδί που ανακάλυψε ένα παρατημένο κουτί με κραγιόνια, και βάφει ότι βρει μπρος του. Ένα παιδί που δεν θέλει να κάνει πιο όμορφο τον κόσμο του, αλλά που νιώθει ευχαριστημένο να τον αλλάξει. Σαν άλλος γεωμέτρης, αντιτάσσει μια καινούργια ερμηνεία, μια νέα συνθήκη θέασης που ανοίγει την πόρτα σε άλλο χώρο, σε μια κρυφή διάσταση, μιαν απρόβλεπτη όψη. Ο Τσάτσος δεν υπήρξε περαστικός της ευτοπίας, αλλ’ αφέθηκε να γίνει σπέρμα της∙ ένα δημιούργημα της τέχνης»

 

 

​